Im bardziej zaczynam się angażować, tym wydaje mi się, że większy błąd popełniam. Minęło, mnie już tyle deadline'ów, że zaczynam traktować to jako stan codzienny.
Odzyskuje siebie, którego lubię i z którym jest mi dobrze. Trochę boję się tego, dokąd mnie to prowadzi.
Nocne spotkania Pawłów bez Piotrów,
których lepiej było uniknąć i nie słyszeć.
Halina Żytkowiak miesza się z dymem i aromatem tnęsknoty.
Okno tego jednego ciekawego mieszkania naprzeciw zalane deszczem wygląda jak ujęcie po którym niespiesznie przesuwają się napisy końcowe a Ty nie chcesz jeszcze wychodzić z sali. Zapalają się światła, wszyscy zbierają płaszcze i czekasz do ostatniej informacji o producencie, ścieżce dźwiękowej i nawet tej Pani, która przynosiła Jandzie bukiety kwiatów do przyczepy.
Niech będzie, znaczy dobrze, że jest.
Wciąż za bardzo.
