Wspomnienia

Tak sie dziwnie złożyło, że mnie od poniedziałku nachodzi na wspomnienia tylko nie wiem dlaczego? Musze sie kogoś spytać może ktoś mi wyjaśni ten proceder... Ach te lata młodości. I nie mowie tego jak gdybym miał z sześćdziesiąt lat ale właśnie jako "prawie-dorosły człowiek" [pzdr p. Kropiwnicka]. Ale na koniec dam link. Natchniony spektaklem przedstawiam zapomnianą już zapewne:

Alizee - Moi Lolita

P.S. Polecam "Oskar i pani Róża" piórka pana o imieniu Erik-Emmanuel Schmitt i sztukę "Przyjęcie dla głupca" naprawdę można się uśmiać jeśli ma się akurat nastój nie-na-tragedię. Odniosę się jescze do mojego niegdysiejszego postu o czasie. Dni tak szybko lecą, a sekunda wydaje się milenium..

No to jescze dorzucę kawał ku rozluźnieniu atmosfery:

"Co mówi kobieta?
-To miejsce to śmietnik! Do roboty! Ty i ja musimy tu posprzątać! Twoje rzeczy leżą na podłodze! Jeśli nie zrobimy teraz prania to pozostaniemy bez ubrań!...
Co słyszy mężczyzna?
-ble, ble, ble, DO ROBOTY! ble, ble, ble, TY I JA, ble, ble, ble, NA PODŁODZE, ble, ble, ble TERAZ, ble, ble, ble, BEZ UBRAŃ!"

Kocham stereotypy, acz ciążą strasznie...